Ερ: Η ιστορία των Verbal Delirium ξεκινά από το καλοκαίρι του 1999, όταν ο κιμπορντίστας και τραγουδιστής Jargon (Γιάννης Κοσμίδης) αποφασίζει τη δημιουργία μιας μπάντας μαζί με το μπασίστα Νίκο Μιχαηλίδη. Θα θέλατε να μας πείτε για εκείνη την περίοδο ;
Γιάννης Κοσμίδης : Στην αρχή ξεκινήσαμε ως τρίο, με το πρώτο μας live να αποτελείται από φωνή, τύμπανα, μπάσο και πλήκτρα.
Νίκος Μιχαηλίδης : Ήταν ένας ντράμερ που βρήκαμε από αγγελία.
Γ.Κ.: Τα πρώτα μας δείγματα ήταν κομμάτια ορχηστρικά κυρίως και όχι με στίχο. Το ύφος τους ήταν περισσότερο ψυχεδελικό και progressive rock των 70’s.
Ερ: Ξεκινήσατε κατευθείαν παίζοντας δικά σας κομμάτια ή παίζοντας κάποιες διασκευές;
Γ.Κ.: Κατευθείαν με δικά μας κομμάτια ξεκινήσαμε.
Eρ: Προτού δημιουργήσετε το συγκρότημα, ποιες ήταν οι μουσικές σας εμπειρίες ;
Γ.Κ. : Παίζαμε σε μπάντες κυρίως διασκευές. Τουλάχιστον εγώ προσωπικά δεν ήμουν σε κάποια άλλη μπάντα που να παίζαμε το δικό μας υλικό ή τουλάχιστον το υλικό κάποιου άλλου μέλους της. Πριν από τους Verbal Delirium είχα παίξει σε 2 μπάντες για ένα μικρό χρονικό διάστημα, κυρίως Hard Rock και 70’s υλικό.
Ν.Μ.: Και εγώ επίσης είχα παίξει σε 2 μπάντες, πάνω σε classic rock διασκευές. Και εκεί είχαμε μείνει, δεν έγινε κάτι παραπάνω δηλαδή.
Γ.Κ. : Αυτή ήταν και η ουσία της δημιουργίας των Verbal Delirium. Ήθελα μια μπάντα που θα έπαιζε την μουσική που έγραφα.
Ερ: Τι κρύβεται πίσω από το όνομα των Verbal Delirium;
Γ.Κ.: Verbal Delirium σημαίνει λεκτικό παραλήρημα. Δεν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο νόημα, προέρχεται από ένα κομμάτι μας που γράφτηκε το 2006 και λεγόταν ''The Decayed Reflection (Verbal Delirium)'' . Είναι ένα κομμάτι που βρίσκεται στο demo που είχαμε βγάλει μέσα στο 2006, το οποίο κάποια στιγμή θα επανηχογραφήσουμε και θα κυκλοφορήσουμε και κανονικά. Ερ: Δηλαδή, στα πρώτα εφτά χρόνια του συγκροτήματος, είχατε άλλη ονομασία;
Γ.Κ.: Ναι, το πρώτο όνομα του συγκροτήματος ήταν Afterglow. Το αλλάξαμε λίγο πριν βγάλουμε το demo, γιατί ανακαλύψαμε πως υπάρχουν τουλάχιστον άλλοι δέκα Afterglow στον κόσμο (γέλια). Οπότε θέλαμε κάτι πιο προσωπικό. Δηλαδή κάτι που μόλις αναφέρεις το όνομα να πηγαίνει ο νους σου κατευθείαν εκεί.
Ερ: Το demo σας έχει την ονομασία ''The Imprisoned Words Of Fear'' και δεν έχει κυκλοφορήσει επισήμως, σωστά;
Γ.Κ.: Επίσημα όχι. Το ηχογραφήσαμε μόνοι μας και την διανομή ουσιαστικά της κάναμε εμείς, δίνοντας το χέρι με χέρι σε όποιον ενδιαφερόταν ή σε όποιον θέλαμε εμείς να το δώσουμε. Σαν demo είναι καλό, αλλά σαν κανονική κυκλοφορία σίγουρα όχι. Θέλουμε κάποια στιγμή να ηχογραφηθεί ξανά, όπως πιστεύουμε πως θα του αρμόζει και να κυκλοφορήσει κανονικά ως ένας δίσκος.
Ερ: Πλέον φτάνουμε στην εποχή του ''So Close And Yet So Far Away''. Πότε είχε ξεκινήσει η δημιουργία των κομματιών για εκείνο το δίσκο;
Γ.Κ.: Τα περισσότερα κομμάτια γράφτηκαν την περίοδο 2007 με 2008. Περίπου αφού είχαμε ολοκληρώσει το υλικό του demo, τα επόμενα κομμάτια ήταν για αυτό το δίσκο. Υπάρχουν και άλλα κομμάτια που γραφτήκαν εκείνη την περίοδο. Υπάρχει υλικό από εκείνη την περίοδο και για άλλους 2 ή 3 δίσκους. Οπότε πλέον έχουμε τη δυνατότητα να διαλέξουμε, ποιά θα είναι τα κομμάτια για την επόμενη δουλειά. Υπάρχει πολύ υλικό.
Eρ : H εντύπωση που μου δόθηκε ακούγοντας το ''So Close…'' είναι πως υπάρχει ένα concept που συνδέει τα κομμάτια μεταξύ τους. Κατά πόσο ισχύει κάτι τέτοιο;
Γ.Κ.: Αυτή η αίσθηση δίνεται, ειδικά με το τελευταίο κομμάτι, το ''Reprise'' που ουσιαστικά ενώνει με τους στίχους, όλα τα προηγούμενα κομμάτια του δίσκου. Δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο concept. Μάλλον τυχαία βγήκε μια κοινή συνισταμένη, αλλά δεν ήταν κάτι που έγινε σκόπιμα. Δίνει την αίσθηση για αυτό που εγώ ονομάζω ημί-concept. Όχι δηλαδή απαραίτητα ένα concept που δημιουργεί μια ιστορία. Κατά κάποιο τρόπο όλα αυτά τα κομμάτια συνδέονται, χωρίς να υπάρχει κάποια ιστορία πίσω τους.
Eρ: Ποιες είναι οι μουσικές διαφορές ανάμεσα στο demo (''Imprisoned Words Of Fear'') και τον πρώτο σας δίσκο (''So Close And Yet So Far Away'');
N.Μ. : To πρώτο είναι περισσότερο προς το progressive και το δεύτερο είναι πιο προς το alternative. Ίσως το δεύτερο να είναι πιο βατό στο άκουσμα από το πρώτο , αλλά πιστεύω πως και τα δύο έχουν την γλύκα τους.
Γ.Κ.: Το καθένα έχει και κάτι διαφορετικό να πει απλά. Το ''Imprisoned…'' έχει κομμάτια πολύ μεγαλύτερα σε διάρκεια. Υπάρχει δηλαδή και κομμάτι που φτάνει τα 12 λεπτά. Ο ήχος του κυμαίνεται σε αυτό που λέμε art rock των ‘70s. Με το ''So Close…'' συμβαίνει το αντίθετο. Ουσιαστικά εκείνο έχει alternative βάση με στοιχεία από progressive rock.
Eρ : Θα θέλατε να μας μοιραστείτε τις μουσικές επιρροές και τα ακούσματα σας;
Γ.Κ.: Ο καθένας έχει τελείως διαφορετικά ακούσματα και επιρροές. Εγώ ακούω πολλά πράγματα. Από την σκηνή των 60’s δηλαδή Beatles, Rolling Stones, Kinks, Animals κλπ , ακούω classic rock και κλασική μουσική λόγω των σπουδών στο πιάνο, πολύ progressive rock και την σύγχρονη alternative σκηνή, μου αρέσει επίσης αρκετά η ηλεκτρονική μουσική, ακούω metal επίσης πολύ και κάποια επιλεκτικά από την ελληνική σκηνή. Υπάρχει γενικότερα ένα ευρύ φάσμα στο άκουσμα μου . Δεν με νοιάζει τόσο για το είδος της μουσικής, αλλά το να μου αρέσει αυτό που ακούω.
Ν.Μ. : Και εγώ ακούω γενικά πολλά πράγματα, ίσως να μην ακούσω κλασική μουσική αλλά έχω σαν βάση το ροκ γενικότερα. Από εκεί και πέρα, ακούω και λίγο fusion και λίγο παραδοσιακά folklore.
Γρηγόρης Παυλάκος : Έχω και εγώ μια πολύ μεγάλη γκάμα ακουστικά, αλλά τελικά νομίζω πως είναι κάτι άλλο, το πώς αυτό θα σου βγει στο παίξιμο. Υπήρχαν εποχές που άκουγα μόνο ένα είδος αλλά αυτό δεν ένιωσα ποτέ να με επηρεάζει.
Γ.Κ.: Σε επηρεάζει αλλά μπορεί να μην είναι τόσο αισθητό. Ουσιαστικά όλα αυτά φτιάχνουν τον ήχο σου. Άλλα είναι πολύ εμφανή, αλλά λίγο λιγότερα και άλλα ίσως και καθόλου εμφανή. Κι εγώ ακούω πολύ metal αλλά αυτό δεν φαίνεται στην μουσική μας.
Ερ: Εδώ να επισημάνουμε πως ο Γρηγόρης ήρθε στο γκρουπ αφού είχε κυκλοφορήσει τον Νοέμβριο το ''So Close And Yet So Far Away'' (μέσω της γαλλικής Musea, στην Ελλάδα κυκλοφόρησε στις 26 Απριλίου). Είναι το τελευταίο μέλος που έχει συμπληρώσει το γκρουπ;
Γ.Κ.: Το τελευταίο μέλος που ουσιαστικά συμπλήρωσε το γκρουπ είναι ο Λάμπρος. Πλέον είμαστε έξι. Είμαστε εγώ, ο Νίκος (Μιχαηλίδης), ο Γρηγόρης (Παυλάκος, τύμπανα), Ο Νικήτας (Κίσσονας) στις κιθάρες, ο Αναστάσης Χαμηλάκης στα πλήκτρα και ο Λάμπρος Ματόπουλος στην τρομπέτα, όπου στις Live εμφανίσεις παίζει και την δεύτερη κιθάρα. Eρ: Οι κύριοι συνθέτες στο γκρουπ ποιοί είναι;
Γ.Κ.: Την μουσική την γράφω εγώ. Όλοι μαζί κάνουμε την ενορχήστρωση και προσθέτουμε πράγματα γενικότερα. Δηλαδή μπορεί κάποιος να βάλει κάποιο θέμα ενορχηστρωτικά το οποίο δεν το έχω γράψει εγώ, δεν ήταν δική μου ιδέα. Ο καθένας προσφέρει με τον τρόπο του.
Eρ: Από τον Νοέμβριο μέχρι σήμερα, έχουν περάσει έξι μήνες από τότε που έχει κυκλοφορήσει το ντεμπούτο σας παγκοσμίως. Ποιά είναι η ανταπόκριση που έχετε πάρει μέχρι στιγμής για το αποτέλεσμα της δουλειάς εκείνης;
Γ.Κ.: Από θέμα δισκοκριτικών τα αποτελέσματα είναι πολύ καλά και ενθαρρυντικά. Κυρίως από το εξωτερικό, οι κριτικές ήταν καλύτερες και από το αναμενόμενο για να είμαι ειλικρινής. Έχουμε λάβει και πολλά θετικά μηνύματα από υποστηρικτές στο facebook. Δεν έχουμε λάβει κάτι το αρνητικό.
Γ.Π. : Αυτό που ουσιαστικά είναι το πιο ενθαρρυντικό και το οποίο έχουμε επισημάνει μεταξύ μας, είναι πως ο καθένας βρίσκει να πατήσει και διαφορετικά πάνω σε αυτό τον δίσκο. Σε κάποιον μπορεί να αρέσει ένα συγκεκριμένο κομμάτι και σε κάποιον άλλο ένα διαφορετικό και ο καθένας για τους δικούς του λόγους.
Γ.Κ.: Προσέξαμε πως ο καθένας στις δισκοκριτικές εστιάζεται σε διαφορετικά κομμάτια. Αλλά γενικότερα όλα τα reviews είναι πολύ καλά. Επίσης υπάρχουν κάποιοι ραδιοφωνικοί σταθμοί από το εξωτερικό, όπως στην Πολωνία και τον Καναδά που έχουν επικοινωνήσει μαζί μας και μας έχουν ζητήσει το CD προκειμένου να παίξουν κάποιο κομμάτι στις εκπομπές τους ή και να κάνουν και κάποιο review της δουλειάς αυτής.
Eρ : Στην πιο πρόσφατη συναυλία που είχατε κάνει στο Revenge Of Rock, είχατε συμπεριλάβει και μια ενδιαφέρουσα διασκευή του ''Heart Shaped Box'' των Nirvana. Έχετε σκεφτεί για το ενδεχόμενο να την συμπεριλάβετε μέσα στις επόμενες δουλειές σας; Επίσης υπάρχει και κάποιο άλλο κομμάτι, που θα θέλατε να το περάσετε και να το αποδώσετε μέσα από τα φίλτρα των Verbal Delirium;
Γ.Κ.: Υπάρχουν πάρα πολλά κομμάτια που μας αρέσουν και σίγουρα θα θέλαμε να συμπεριλάβουμε, απλά πιστεύω πως το νόημα για να κάνεις κάτι τέτοιο δεν είναι να το παίξεις έτσι όπως είναι αρχικώς, όσο όπως είπες να το ‘’κάνεις δικό σου’’. Αν στην πορεία προκύψει κάτι ακόμα, σίγουρα. Γιατί , όχι; Όσον αφορά για το ''Heart Shaped Box'' , μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο δουλέψαμε για αυτό. Πιστεύω πως το κάναμε δικό μας και δεν έχει και μεγάλη σχέση με το αυθεντικό, οπότε και απασχολεί μήπως και το συμπεριλάβουμε κάπου. Ίσως και ναι, θα δούμε.
Eρ : Σε λίγες ημέρες (7 Μαΐου) σκοπεύετε να παίξετε στη Σφεντόνα. Τι μπορεί να περιμένει κανείς από εκείνη τη βραδιά;
Γ.Κ.: Αυτό το live θα έχει την μορφή ενός φεστιβάλ. Καλέσαμε τρεις μπάντες που είναι φίλοι μας και εκτιμάμε ιδιαίτερα. Αυτές είναι οι After Midnight Popular Music, οι Bitter Sweet και οι Mindwaltz. Θα παίξουμε όλοι την ίδια διάρκεια χρόνου, περίπου 45’η κάθε μπάντα διότι υπάρχει και ένα χρονικό όριο. Θα ξεκινήσει κατά τις 21.00 και στις 1.00 θα πρέπει να έχουμε τελειώσει. Δεν θα υπάρχουν ουσιαστικά support και headliners και επίσης δεν έχουμε καθορίσει ούτε καν τη σειρά εμφάνισης. Θεωρήσαμε πιο δίκαιο να το κάνουμε εκείνη την στιγμή. Θα ρίξουμε έναν κλήρο ή και θα το συμφωνήσουμε μεταξύ μας. Επίσης στους Mindwaltz για μια περίοδο έπαιζα κι εγώ μαζί τους, ταυτόχρονα με τους Verbal Delirium για 2 περίπου χρόνια.
Ερ: Για ποια χρονική περίοδο μιλάμε;
Γ.Κ.: Για το 2008-2009
Eρ: Σας έχει έρθει καθόλου κάποια πρόταση ή και επιθυμία να παίξετε στο εξωτερικό;
Γ.Κ.: Αυτό είναι κάτι το πολυπόθητο. Δεν έχουμε κάποια τέτοια πρόταση μέχρι στιγμής, δεν το θεωρώ όμως πλέον και κάτι το ακατόρθωτο από την στιγμή που έχει ήδη κυκλοφορήσει και έξω ενώ έχουμε και μια ανταπόκριση σε αυτό. Κάποια στιγμή πιστεύουμε θα συμβεί και αυτό και είναι κάτι που θα το θέλαμε πολύ να γίνει.
Eρ: Εμφανίσεις στην υπόλοιπη Ελλάδα έχετε προγραμματίσει;
Γ.Κ.: Κάτι προγραμματισμένο δεν έχουμε μέχρι στιγμής αλλά σχεδιάζουμε να επισκεφτούμε την Θεσσαλονίκη. Δεν έχουμε κάτι στάνταρ, αλλά ενδιαφερόμαστε να παίξουμε και εκτός Αθηνών. Γενικότερα γίνονται διάφορες συναυλίες στην επαρχία το καλοκαίρι και θα θέλαμε πολύ να πάμε να παίξουμε. Ερ: θα θέλατε να μας πείτε για τα επικείμενα σας σχέδια μετά και την συναυλία στη Σφεντόνα;
Γ.Κ.: Αν προκύψουν κάποιες άλλες συναυλίες καλώς. Αλλά πέραν τούτου, δουλεύουμε ήδη πάνω στο καινούριο μας υλικό και θα το δουλέψουμε και εντατικότερα μετά και από αυτό το live. Σκεφτόμαστε, μάλλον το καλοκαίρι να μπούμε να ηχογραφήσουμε το νέο μας δίσκο. Ίσως να μην ηχογραφήσουμε ένα ολόκληρο δίσκο αλλά να κάνουμε ένα demo με 2-3 καινούρια κομμάτια και να το στείλουμε σε κάποιες εταιρίες, με την ελπίδα κάποια από αυτές πληρώσει για την παραγωγή. Ίσως…
Ερ: Οπότε είστε και σε αναζήτηση δισκογραφικής εταιρίας;
Γ.Κ.: Θα κοιτάξουμε για το καλύτερο δυνατό και αν δεν προκύψει κάτι καλύτερο, θα κινηθούμε ξανά μέσω της Musea.
Ερ: Υπάρχει κάποιο ταβάνι για τα όνειρα των Verbal Delirium;
N.M.: Να παίξουμε στο Royal Albert Hall (γέλια)
Γ.Π.: Ζωντανή μετάδοση από τον Άρη (γέλια)
Γ.Κ.: Δεν υπάρχει κάτι στάνταρ, όσο πιο ψηλά φτάσεις τόσο το καλύτερο. Για μένα και να κυκλοφορούμε απλά κάποιους δίσκους και να υπάρχουν έστω και λίγοι άνθρωποι , οι οποίοι αναγνωρίζουν αυτό που έχεις κάνει και τους εκφράζει είναι και πάλι επιτυχία. Τώρα αν μας τύχαινε και κάτι ακόμα μεγαλύτερο, σίγουρα δεν θα λέγαμε όχι.
Γ.Π : Υπάρχει ένα δίλλημα με αυτή την μπάντα το οποίο είναι άλυτο. Από την μία υπάρχει μια αίσθηση θέλησης να γίνει κάτι pop και από την άλλη όλες οι κινήσεις μας υπαγορεύουν σε κάτι εντελώς διαφορετικό.
Γ.Κ.: Περνάς λάθος μηνύματα
Ν.Μ.: Συκοφαντεί όλη τη λογική της μπάντας πιστεύω (απευθυνόμενοι αστειευόμενοι προς τον Γρηγόρη -γέλια)
Γ.Π: Δεν νομίζω πως υπάρχει σαν όραμα να παίξουμε σε στάδια. Γνωρίζουμε ούτως ή άλλως πως η μουσική που φτιάχνουμε είναι για κάποιους που θέλουν να ακούσουν κάτι διαφορετικό –κάτι πιο ψαγμένο. Οπότε αυτό το οποίο θέλουμε να κάνουμε είναι να έχουμε ένα σταθερό κόσμο που θα έρχεται να ακούσει τα κομμάτια σου και όχι για να δει τι βρακί φοράς ή αν έχεις κάνει το μαλλί σου ράστα. Βεβαίως από την άλλη δεν θέλεις να παίζεις και να υπάρχουν κάτω μόνο δέκα άτομα (γέλια)
Γ.Κ.: Εγώ δεν συμφωνώ. Και δέκα άτομα να είναι κάτω θα μου άρεσε, αρκεί αυτά τα άτομα ξέρουν ότι θέλουν να σε ακούσουν επειδή τους αρέσεις- να γουστάρουν την μουσική σου. Θα το προτιμούσα από το να έρθουν 100.000 και να έρθουν επειδή απλά ''είδαν φως και μπήκαν… '' (γέλια)
Ερ: Για το τέλος, υπάρχει κάποιο μήνυμα που θα θέλατε να δώσετε σε όσους επιθυμούν να παρευρεθούν στη Σφεντόνα;
Γ.Π: Η λογική σε αυτό το live όπως είπε και νωρίτερα ο Γιάννης είναι να έρθει κανείς χωρίς περιμένει να δει τους headliners και τα support. Οπότε όποιος έρθει, καλό θα είναι να έχει ανοιχτά τα αυτιά του και να απολαύσει τη συναυλία.
Ν.Μ.: Γενικά είναι μια καλή ευκαιρία για Σάββατο βράδυ να δει τέσσερις μπάντες και με λίγα χρήματα αλλά και τόσες ώρες. Από τη μεριά μου, το να έβγαινα έξω για να δω τέσσερις μπάντες , θα ήταν τύχη!
Γ.Κ.: Θεωρώ πως θα γίνει ένα καλό live, διότι και οι άλλες μπάντες που θα παίξουν είναι πραγματικά αξιόλογες. Εγώ προσωπικά θα το ευχαριστηθώ πολύ. Θα χαρούμε πολύ να σας δούμε και να σας γνωρίσουμε.
Κείμενο-Επιμέλεια : Πέτρος Μελίδης
